Wyznania, którym nie należy ufać. O poezji Louise Glück
Wiersze Glück były bezpiecznym wyborem Akademii, bo nie wątpią: w siłę języka, w istnienie prawdy, piękna, miłości. →
Cisza cudzego oddechu (Forrest Gander, „Bądź blisko”)
„Bądź blisko” to polifoniczny zapis żałoby podmiotów, które uczą się wytwarzać własne języki straty i nieobecności poprzez interakcje ze środowiskiem. Wszystkie części książki zespala bowiem temat pamięci, dla której zbiornikiem i przestrzenią zakorzenienia jest przyroda. →
Ułożyć się w codzienności („Żywopłoty” Maria Karpińska)
Zdaje się, że „Żywopłoty” są wstępną, wyważoną propozycją odejścia od najpopularniejszych dziś realizmów magicznych spod znaku Myśliwskiego czy Tokarczuk. Karpińska tworzy świat umiarkowanie podszyty fantastycznością, jak u Stasiuka i Karpowicza, uprawia małą liryczność, która w powieści anglojęzycznej uległa hipertrofii i stała się w oczach Smith czarnym koniem literatury zachodniej. →