„Powroty i ponowienia i ciągi dalsze” (Piotr Sommer, „Kolekcja wiosenna”)
Nie trzeba szczególnej przenikliwości, by dostrzec, że Sommera interesuje przede wszystkim kontekst źródłowy. Trzeba za to jednak całkiem sporo złej woli, by wmawiać mu chęć załatwiania przy tej okazji jakichś porachunków krytycznych i rozstawiania po kątach kolegów po piórze. →