Anna Świrszczyńska

Anna Świrszczyńska (ur. 7 lutego 1909 w Warszawie, zm. 30 września 1984 w Krakowie) – poetka, prozaiczka, autorka utworów scenicznych i słuchowisk radiowych. Sanitariuszka w Powstaniu Warszawskim. Jako poetka postać zupełnie osobna; jej wieloletnie zmagania z formą sprowadziły ją do roli niemal wieszczki codziennego wymiaru śmierci i kobiecości: w tomach Czarne słowa (1967), Jestem baba (1972) i Budowałam barykadę (1974) osiągnęła zupełnie nowy poziom języka poetyckiego. Jedna z najważniejszych autorek nurtu feministycznego.

Z dziennika

Byliśmy na dansingu. Tańczyliśmy. Niedawno mówił, że mnie kocha jak nikogo i że jestem największą i ostatnią miłością jego życia. Wejdź we mnie, rozpłyń się we mnie. Chcę mieć cię w sobie zawsze. To jest żywioł. Mój promyk słońca, ja żyję tylko tobą. Patrzy na mnie z zachwytem, który mnie żenuje. Wiem przecież, że jestem stara i brzydka.