Dwie opowieści o braku odwrotu
Putin stał się symbolem nagiej i bezsensownej przemocy, która do niczego nie prowadzi; pokazał światu własną małość, a przede wszystkim – nicość wyznawanych idei. →
Rozświetlić mrok
Na szczycie Krzemieńca znajduje się trójstyk: granica polsko-słowacko-ukraińska. Z samego wierzchołka okoliczne doliny wyglądają tak samo, ale granica dzieli ludzi, języki i tradycje. →
Podróże za cieniami
Podróżuję z powodu zmarłych. Szukam po nich śladów i próbuję za pomocą niewielkiego płomyka naświetlić ich istnienie. Nie może być bowiem tak, że byli i już ich nie ma, i że ostatecznie udajemy, że nic się nie stało. →
Alka
W końcu pojawia się autobus. Kupuję bilet u kierowcy i jedziemy w las. Po drodze mijam przystanki, na których w przyszłości będę wsiadał do tego autobusu. Dzieciaki wchodzą i wychodzą, a za każdym razem, kiedy drzwi się otwierają, powietrze wlatujące do środka jest coraz chłodniejsze. Mało co widzę przez zaparowane okno. Naprzeciwko mnie siada chłopiec z dziadkiem. Chłopiec jest przerażony, to najpewniej jego pierwszy dzień szkoły. Trzymaj się przyjacielu, myślę sobie, jeszcze w chuj gówna przed tobą. →
Jedno zdanie o Schulzu albo Drohobycz
Im bliżej Drohobycza, tym więcej ludzi wsiada do busa. Kiedy jesteśmy już naprawdę blisko miasta, zaczyna brakować miejsc stojących. Coraz trudniej też złapać oddech. Upał staje się wręcz nieznośny. Nie ma gdzie się przed nim schować, oblepia nas z każdej strony. Nawet uchylenie jeszcze jednego okna niewiele zmienia. Wszyscy mają obojętne i zbolałe twarze, jakby droga miała się nigdy nie skończyć. →