Soren Gauger deklaruje w wywiadach, że nie ufa pisarstwu, które jest pozbawione poczucia humoru, dlatego w „Imitacji życia” rozpaczy towarzyszy śmiech. →
Edouard Louis – wciąż bardzo młody autor – pisze na gorąco, prawie bez dystansu, szybko, korzystając przy tym z całego socjologicznego dorobku poprzedników i poprzedniczek. →
Dla Devi i Sewtohula peryferyjność staje się źródłem inspiracji, która wyostrza widzenie problemów, pozwala na zyskanie dystansu wobec definicji upraszczających rzeczywistość i stereotypów oferowanych przez centrum. →