Autobiografie procesów możliwych (Maggie Nelson, „Czerwone fragmenty” i „Argonauci”)
Nelson utwierdza siebie i czytelników w przekonaniu, że można pisać, poprzestając na tym, co da się powiedzieć – nie „markować zaciśniętego gardła” i ubolewać nad ułomnością języka, lecz wierzyć, że niewypowiadalne i tak znajdzie drogę. →