Skip to content
Magazyn Wizje
  • POEZJA
  • PROZA
  • PRZEKŁAD
  • EKSPERYMENT
  • DRAMAT
  • AKTUALNIK
  • Search

Trzy wiersze

Kamila Janiak
Numer 1/2020 „Przemoc”
Poezja
  • Ilustracja: Eleonora Rogińska
kobieta z balkonu

mieszkanie lśni, ani śladu kurzu na dość nowych meblach.
obrus z napisami – „nadzieja”, „marzenia”, „obietnica” –
twardo trzyma się stołu. poduszki z różnej wielkości słowami „love”
były tanie, wyglądają tanio, ale miały robić klimat.
tak samo obrus, ścierki z „piękny dzień” i z czymś jeszcze ze słońcem.

ona sama patrzy przez okno do środka. jest absolutnie cicho.
tylko dźwięk ściśniętej puszki, odpalanej zapalniczki, wiatru,
bo pali się tylko na balkonie, ale to prawie nic. człowiek,
który był jej sercem, zatrzymał się i zmarł. teraz jest tam
czysto i pusto, leży podkładka z napisem „życie”. była tania,

a teraz dodatkowo jest całkiem bez znaczenia. słyszy otwierane drzwi.
wejdą ludzie, wejdą jej dzieci z dziećmi, dzieci z lalkami.
przez chwilę myśli, żeby nakryć jego grób tym obrusem,
umościć poduszki, ścierki, podkładki, położyć się na nim i wyć.
ale najpierw obiad, poda babcia czysta i pusta, babcia z garnkiem ziemniaków.

kobieta, o której mało wiemy

nie ma go tyle lat, a był przy niej sześćdziesiąt.
mieszkanie wydaje się spokojne, ale on ciągle naprawia w nim radio.
niesłyszalne dla ludzkiego ucha piski ciągną się godzinami,
duży pokój trzeszczy jak elektryczność w deszczu,
śrubki spadają na dywan i ta cisza budzi ją w nocy.
jak umrze, powita ją pierwszy. pewnie już czeka.
jak umrzeć, żeby nie być przy nim chociaż po śmierci?

kobieta, która po pracy

pomyślała, idąc na basen, że słowa są mierne.
rozmawiała dziś z dzieckiem o biciu, bólu i strachu.
po godzinie nie mogła sobie przypomnieć ani imienia dziewczynki
ani jej miejsca zamieszkania. pomyślała, zmieniając majtki na kostium,
że powinno być więcej słów. na przykład na słowo dom,
bo dziś w siedmiu raportach napisała, że w „domu” rodzinnym
występuje przemoc i problem alkoholowy.
a dzieci-cienie opisywały każdy dom szczegółowo.
pomyślała, że ich niewielkie odbicia czekają w wodzie,
czekają na nią przy każdym nawrocie.

Download WordPress Themes
Download Premium WordPress Themes Free
Premium WordPress Themes Download
Download Premium WordPress Themes Free
free online course
download intex firmware
Download WordPress Themes
free download udemy paid course


Kamila Janiak – polska poetka i wokalistka. Używa pseudonimu Daisy Kowalsky. Autorka czterech książek poetyckich. W 2007 roku ukazał się jej debiutancki tomik frajerom śmierć i inne historie. Dwa lata później Fundacja Modern Art Means Modern Artist Language (MAMMAL) wydała jej drugą książkę kto zabił bambi?. W 2016 opublikowała trzeci tom poezji pod tytułem zwęglona jantar, a w 2018 roku ukazały się wiersze przeciwko ludzkości, za które autorka została nominowana do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius, a także do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej. Wokalistka pięciu zespołów: Krůk (ritual, electronica, alternative), Das Moon (electro-industrial), We Hate Roses (grunge), Tak Zwani Mordercy (acoustic grunge) i Delira & Kompany (heavy folk).


Więcej tekstów w kategorii Poezja:

Pięć wierszy

Kamil Bouška
  • Ilustracja: Julia Fukiet
  • Przekład: Zofia Bałdyga
Poezja

Cukinie, wiersze dla pufinka (1-4)

Grzegorz Wróblewski
  • Ilustracja: Adam Miklaszewski
Poezja

Trzy wiersze

Marcin Sendecki
  • Ilustracja: Konrad Rószkowski
Poezja

O NAS

Kontakt
Redakcja
Patroni i Patronki
Manifest “Wizji”

WSPÓŁPRACA

Call for papers
Dla Autorów i Autorek
Dla Ilustratorów i Ilustratorek
Promocja

OBSERWUJ NAS

Patronite
Facebook
Instagram
„Wizje” w mediach

Copyright © 2023 Magazyn Wizje | stronę wykonała Janka Uryga na podstawie projektu Meg Krajewskiej