Jakie procedury, kiedy drobnych nie starcza?
W cieniu lipy prześnione wybory uzupełniające.

Jakie procedury, kiedy drobnych nie starcza?
Wymaga wyjaśnienia wycieczka w noc historii.

Jakie procedury, kiedy drobnych nie starcza?
Ogień w gardle zyskuje status decydenta.

Jakie procedury, kiedy drobnych nie starcza?
W odpowiedzi grecki antyk przywraca kontury.

Akt przemocy, widoczność, parcelacja przestrzeni.
Idziemy przez historyjki, koteczku, nasze buty płoną
i chmury, co spadają nam na głowy, śmierdzą.

Podział, kluczowe procedery, kluczowa polaryzacja.
Społeczeństwa wchodzą na najwyższe słupy, koteczku,
miękkie ciała się wprzęgają w doktrynalny korpus.

Mikrofizyka władzy, wspólna matryca, koteczku.
Mam nóż na gardle, ale płonę i śpiewam. Cofanie
historii nie działa dobrze na słuch, nie daje szczęścia.

A moglibyśmy mieć nasz mały domek. Żyć byłoby
uroczo. A zarazem niezwykle, bez widm na horyzoncie.
Koteczku, teraz jestem strachem i pożądliwą duszą.

Piękna logika, wykluczenie, czysta głupota. Co to
za ciąg, co za chaos? Patrz: mam na oku zwierzątko,
na drogach rozdeptuję kruche robaczki i zjadam.

Dla ciebie, grupo-wspólnoto robaczków, kluczowe procedery.
Technologia ciała bez sztuczek unosi się i wylewa przez usta,
bo ani podwładni, ani barwne diagramy nie dają przewagi.

Dlatego trzeba pisać ze słabości, lecz czytać jakby z próbną
pewnością. Było widoczne tej jesieni nie ostatnie zaćmienie.
Przedmiot, do którego odnosi się krzyk, wyklucza. Przedmiot,
od którego wychodzi mężczyzna z kotem na ramieniu, pisząc,
wyklucza. Pod warstwą swetrów i kurtek działają sprężyny.
Powietrze uzyskuje klarowność przestrzału, gdy trafia pan
rezydent w pana redaktora i nic. Żadnych konsekwencji,
kochane robaczki, nic w celu stworzenia przestrzeni wspólnego
rozumu. Powtarzać procedury można dla zabawy jak wierszyki.

Z pamięci historii na gest przeniesie ciężar ten, który przyjdzie
z kotem na ramieniu. Pozostanie sam i niewzruszony ten, który
poza obszar operacji wyrzuci pancerzyki i chleb, szukając klucza.