Przekłady poezji rosyjskojęzycznej

|
  • Ilustracja: Krzysztof Stępniewski
  • Przekład: Tomasz Pierzchała
  • Oryginalne teksty: Siemion Chanin, Igor Żukow, Jegor Mirnyj, Aleksander Skidan, Siergiej Timofiejew

Igor Żukow

CMENTARZYSKO UPADŁYCH POMNIKÓW I MYDLANY NIEDŹWIEDŹ

1
przemilczenie kocha przemilczenie
odstęp uwielbia odstęp

2
wodę najlepiej chować w wodzie
siebie najlepiej chować w tobie

3
nigdy niczego nie potrzebuję
nigdy o nic nie proszę
błagam

4
– po co mnie zabijać?
– a co mam jeszcze z tobą począć?

5
………..

6
nie dla każdego

muzeum
teatr
koncert
taniec
penetracja jaskiń i wejścia –
synonimy

wszystko to jednak
nie wydaje się możliwe
w pewnym towarzystwie
chociaż
nic z tego w ogóle
nie wydaje się możliwe
w żadnym towarzystwie

cóż na próżno

7
nie dla każdego

8
………..

9
granitowy gwałciciel z odłupanym nosem
drewniane ofiary z odłupanymi poniżej nosami
obnażone
zagłodzone
otumanione

10
Einstein i Bohr w parze
wiecznie palą

i robią sobie zdjęcia

11
ryba w słuchawkach

chihuahua o imieniu Trufla czuje zapach parówek i zjada trawę

12
znakowane panny włóczą się
jak memoriał Milady
znakowane panny z ogoloną do połowy głową –
czasopismo „Katorga i zesłanie”
albo „Zapiski Mikłucho-Makłaja”
Fiodor Tołstoj-Amerykanin przewraca się w grobie
i znowu szczuje małpą

13
moje głodne spojrzenie na małżeństwo

14
………..

15
jedz więcej –
każdy centymetr sześcienny twojego ciała –
to skarb

16
jedz więcej

17
………..

18
a mnie przypadł w udziale Mydlany Niedźwiedź
z dobrych rąk
zamieniłem się w Mydlanego Niedźwiedzia
podarowałem Mydlanego Niedźwiedzia tobie

jeżeli teraz się na mnie zezłościsz
możesz wymydlić go do zera

19
………..

20
Bóg cię ukarze
jeśli nie zmyję swoich grzechów

21
no cóż nie ukarze

 

Jegor Mirnyj

***

na zdjęciach
do teledysku
dostaje w nos

a krew trysnęłа jeszcze
podczas nagrywania piosenki
w gumowym studiu

tampony zabarwiły się
jeszcze w domu
tydzień przed
wybuchem

w szkole nazwano piosenkę
okropną
przypominającą nóż wetknięty
do ucha

zaczął źle słyszeć
jako niemowlę
ale widział jak świszczą
zakrwawione ciała
znajomych

reżyser długo obwąchiwał
czerwone ciało
włączał playback raz po raz

w telewizji pokazali tylko wideo
ze zdjęć
a nie sam klip

potem przyłączyło się radio
wyciągało
nóż z ucha

marzec 2017

 

Siemion Chanin

* * *

po co tak krzyczałem, że jestem elektrykiem
przecież nie jestem nim

co mnie napadło

pokazywałem palcami na gniazdka
tuliłem się do osłony i obejmowałem licznik

nikt nie uwierzył

oto świadectwa, patrzcie, oto dokumenty
ze wszystkich kieszeni sterczą kable

milczą i patrzą

przecież w pięć minut podłączę cały obwód
nikt mnie nie powstrzyma gdy zacznę lutować

co z was za ludzie

kiwają głowami z niedowierzaniem
nie ty nam jesteś potrzebny, mówią

dajcie nam elektryka

 

Aleksander Skidan

z tomiku „Czerwone przesunięcie”

***

wszystko co związane z autentycznością
ma posmak mydła

muzyka techno od drzwi kawiarni
prolegomena

dla wszelkiej metafizyki przyszłości
urojone rozwiązania

katakumby

„nigdy nie mów do mnie takim tonem”

czerwono-brązowa plaga
nowy porządek wybranych

the sun is going so fast

brzózki
półprzewodniki

widziadła senne
obcięte paznokcie

opór jest daremny

 

Siergiej Timofiejew

A czy ty wiesz przyjacielu,

Że gdyby otworzyć butelkę coca-coli,
Napluć do środka, zatkać szyjkę butelki
I potrząsać ze dwie minuty, to na denku
Utworzy się coś w rodzaju szarego wiru,
Który, gdy tylko przestaniesz trząść,
Przekształci się w nieduży plastikowy
Model wojskowego amerykańskiego dżipa
Z okresu II wojny, z dwiema figurkami
W wojskowych mundurach – mężczyzny i kobiety.
Opowiadał mi o tym bufetowy z bazy
Płetwonurków w Lipawie, którą utworzyło tu
NATO. To elegancki budynek z ogromnymi
Okrągłymi oknami nad brzegiem morza. Bufetowy
Zebrał już sporą kolekcję takich
Dżipów. Figurki w środku różnią się tylko
Pozami – czasem patrzą w różne strony,
A niekiedy trzymają się za ręce, w dwóch samochodach
Nawet się całują. Te modele bufetowy szczególnie
Ceni. Wkrótce zakończy się jego kontrakt i
Zamierza przenieść się do portu rybaków i
Artystów – Pāvilosty, gdzie w kupionym
Za bezcen kilka lat temu domu
Chce kontynuować eksperymenty.
Teraz milczy i obraca w rękach szary

Plastik. Jest na nim nawet znak
„Wyprodukowano w Chinach”.


Tomasz Pierzchała – poeta, tłumacz. Zajmuje się współczesną polską, rosyjską, ukraińską oraz anglojęzyczną poezją i małą prozą. Zajął II miejsce w XXIV edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Rafała Wojaczka, Mikołów (2016 r.). Dwukrotnie wyróżniony i nominowany do Nagrody Głównej Ogólnopolskiego Konkurs Poetyckiego im. Jacka Bierezina, Łódź (2016 i 2017). Wyróżniony w XXVI Ogólnopolskim Konkursie im. Marka Hłaski, Chorzów (2108). Nominowany w VI Ogólnopolskim Konkursie na tomik wierszy Duży Format (2018). Przekłady i wiersze w czasopismach i projektach literackich (m.in. Arterie, Inter-, Die Piard, Wizje, Helikopter, Kontent, lyrilkline, Four Centuries (Essen), Wozduch (Moskwa), Translit (Sankt Petersburg), Łystok (Kijów), Russkaja Poeticzieskaja Riecz (Czelabińsk), Kontekst (Charków). Działa między Świdnicą a Lwowem.

Siemion Chanin (ur. 1970) – poeta, artysta, autor tomików „Tolko szto” (2003), „Opuszczennyje podrobnosti” (2008), „Wpław” (2013), „A nie wydaje się wam, że te wasze pięć minut jakoś zbyt długo się przeciągnęło?” (2015). Tomik wybranych wierszy „No nie tiem” (2017). Zbiory jego wierszy zostały przetłumaczone na język łotewski, czeski, ukraiński, serbski oraz włoski. Autor antologii „Łotewska/rosyjska poezja. Wiersze po rosyjsku napisane przez łotewskich poetów” (2011). Jeden z założycieli ryskiej tekst-grupy Orbita, twórca poetyckich performansów i instalacji.

Igor Żukow – urodził się w Kowrowie w obwodzie włodzimierskim. Jest absolwentem Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Iwanowskiego. Był wykładowcą na Szujskim Instytucie Pedagogicznym. Debiutował w iwanowskiej prasie w 1988 roku. Jego pierwszy tomik wierszy ukazał się w Iwanowie w 1992 r. Jest również autorem wierszy i prozy dla dzieci. Od 2006 r. mieszka w Moskwie.

Jegor Mirnyj (Bezzubienko Jegor Jurjewicz) – urodził się 28 grudnia 1983 roku w Mieleuzie w republice Baszkortostan, gdzie także obecnie mieszka. W 2006 roku ukończył Ufimski Państwowy Uniwersytet Techniczny Lotnictwa i uzyskał specjalność inżyniera-cybernetyka. Zbiory tekstów poetyckich autora były publikowane w czasopismach „Wozduch”, „Wołga”, „Biełyj Woron”, „Gwideon”, „Wasilisk” i in., a także w antologii anonimowych tekstów „Russkaja Poeticzeskaja Riecz” oraz w internetowym czasopiśmie Лиterraтура.

Aleksander Skidan (ur. 1965) – jest autorem kilku tomików wierszy oraz esejów. Zajmuje się przekładem współczesnej poezji amerykańskiej na rosyjski. Był laureatem nagrody w kategorii krótkiej formy prozatorskiej na Festiwalu Turgieniewa odbywającym się w 1998 r. w Moskwie oraz otrzymał Nagrodę Andrieja Biełego za zbiór wierszy.

Siergiej Timofiejew – autor siedmiu tomików wierszy (cztery z nich zostały wydane w Rydze, a trzy – w Petersburgu i Moskwie). Uczestnik wielu festiwali poetyckich – w Wielkiej Brytanii, Holandii, Szwecji, na Ukrainie, w Niemczech, na Słowenii, w Gruzji itd. Jeden z inicjatorów poetyckiego projektu poetyckiego „Orbita” (w 1999 r.). Wiele uwagi poświęcił tematyce włączania poezji do innych mediów – gier komputerowych, wideoklipów, interaktywnych instalacji itp. Z kolegami z „Orbity” w 2013 roku uruchomił w centrum Rygi piracką radiostację poetycką Marx FM, która przez tydzień nadawała autorskie czytania wierszy w trzech językach (rosyjski, litewski, angielski). Napisał libretto do opery „Michaił i Michaił grają w szachy”, poświęconej jednemu meczowi szachowemu. Czasami pisze małą prozę. Redaguje rosyjską wersję portalu Arterritory.com.


Więcej tekstów w kategoriach Poezja, Przekład: