Cukinie, wiersze dla pufinka (17–22)

  • Ilustracja: Maria Pietras
17.

A co by się
stało 
gdybyśmy
pożeglowali
na całość?
Wtedy
byłoby
na całość

18.

pamiętasz
pufinie
o łuczniku
Ardżunie?
Jak
uciekaliśmy
wykluczeni
w cukinie
Bramini
to jednak
uznali
Maczugi
i miecze
Tam pozostały
Cukinie
Ich świat
nasze cukinie

19.

Tu nie ma już
znaczenia 
kto jest
słabszy
od Pandawów
Nie w tym 
świecie
gdzie
cukinie
zakryły
skały
miąsz
Tamten świat
spuścił głowę
Tamten świat
przestał
po prostu
istnieć

20.

Natura 
wzywa
Trzeba to
zrobić
w cukiniach
śmiejesz się
Tak
zróbmy to
w cukiniach
przyznaję 
rację
cukinie!
Inne słońca
będą
tym razem
wycofane
i dyskretne
Jak nigdy
wcześniej

21.

Kszatrija
powinien
zginąć
w walce
Durjodhana
nie może
wybaczyć
ucieczki
Wybaczyć
dyniowatych
Poczuł się
oszukany?
To zwykła
zazdrość
pufinie
Zwykła
kosmiczna
zazdrość
Cukinie
przyrodzenie
zazdrość

22.

Ratuj się
kto może
Promienie
syk
Byron Lee
pewnie też
nawiał
Ratuj się
ska
Każdy 
cukinie
może
Ratuj się
Czatuje
Widura
Cukinie
Każdy może
cukinie
Ratuj
nawet jak
nie możesz
Cukinie
Jak nie
możesz
ratuj się
Wiwan
cukinie
kto może


Grzegorz Wróblewski (ur. 1962 w Gdańsku, w latach 1966–1985 mieszkał w Warszawie, od 1985 w Kopenhadze) – artysta wizualny, autor książek poetyckich, prozatorskich i dramatów; ostatnio wydał zbiory Tora! Tora! Tora! (WBPiCAK 2020), Cukinie (Convivo 2021), wybór poezji z lat 1980–2020 Letnie rytuały (PIW 2022), książkę asemic writing Shanty Town (Post-Asemic Press, USA, 2022) oraz poezję wizualną Polowanie (Convivo 2022).

Maria Pietras (ur. 1997) – skończyła LP w Lublinie z dyplomem na specjalności tkanina artystyczna. Ilustratorka, graficzka, studentka III roku grafiki warszawskiej ASP. Jej prace charakteryzują się mnogością kolorów, zróżnicowaniem struktur oraz linearnym detalem.


Więcej tekstów w kategorii Poezja: