Taras Prochaśko

Taras Prochaśko (ur. 1968 w Iwano-Frankiwsku) – pisarz, tłumacz i dziennikarz. Z wykształcenia botanik, absolwent uniwersytetu im. Iwana Franki we Lwowie, czołowy przedstawiciel tzw. fenomenu stanisławowskiego. Pracował w Instytucie Leśnictwa Karpackiego, w radiu i telewizji, a także jako redaktor, nauczyciel, barman i stróż. Wydał m.in. Інші дні Анни (1998; pol. Inne dni Anny, 2001), НепрОсті (2002; pol. Niezwykli 2002), Лексикон таємних знань (2004), З цього можна зробити кілька оповідань (2005; pol. Z tego można zrobić kilka opowiadań 2005), Ukraina (wspólnie z Serhijem Żadanem, 2006), Одної і тої самої (2013, nagroda im. Szewelowa). Tłumaczył książki Stanisława Vincenza, Andrzeja Stasiuka, Łukasza Saturczaka. Pierwszy laureat nagrody im. Conrada (2007).

Wojna zaczyna się prywatnie

Bardzo szybko okazuje się, że zrobiłeś coś nie tak. Powiedzmy, nie odsunąłeś od okna łóżka, na którym spałeś z dzieckiem. Choć wiesz, że nie tylko siła wybuchu, ale przede wszystkim szkło z rozbitej szyby może dziecko dotkliwie poranić. To pierwsza lekcja.