Interesowała mnie ta przemoc, którą zadajemy sobie sami. Z niewielką pomocą świata zewnętrznego. Jest w tym coś okrutnego, że można być sprawcą i ofiarą tego samego aktu przemocy jednocześnie.  →

Ta książka jest trochę o tym, w jaki sposób konstruuje się historie. Pisząc, przywoływałam w pamięci to, jakich opowieści słuchałam jako dziecko, jak przekazywała je moja mama, babcia, w końcu – jak te przekazy różniły się od siebie i nawzajem na siebie nakładały. To również wybrzmiewa w samej warstwie fabularnej powieści – czasem jedno wydarzenie jest różnie interpretowane w zależności od tego, kto je postrzega.  →